مشخصات قهوه در کنیا ، نیکاراگوئه و آمریکای مرکزی

جامائیکا آمریکای مرکزی افسانه ،قهوه بازگوکننده قصه یک دریانورد کاشف فرانسوی به نام گابریل دو چلیو است که به طور وسیعی امتیاز حمل و نقل گیاه قهوه از فرانسه به جزیره مارتینیک در کارائیب را خریداری کرد اما گفته میشود که گیاه قهوه او والد اولین مزارع قهوه دنیای نوین است. طبق گفته ها نیکولاس ،لاوز حاکم جامائیکا در سال ،۱۷۲۵ نهالهایی را که بازماندگان گیاه دو چلیو بودند را خریداری کرد و به این صورت داستان قهوه در جامائیکا آغاز شد.

منطقه کوه های آبی که مرتفع ترین منطقه جامائیکا ،است یکی از مناطق کشت قهوه با بالاترین مشخصات در جهان ،است یکی از دلایل این مسئله محدود بودن عرضه قهوه بوده و اینکه این جزیره در سرتاسر جهان به عنوان یک مقصد اشرافی برای تعطیلات شناخته میشود و حس اگزوتیسم غريبه (گرایی و رومانس یا علاقه به قهوه را برای بازدیدکنندگان این جزیره ی) کسانی که در رؤیای بازدید از این جزیره (هستند القا میکند قهوه کوههای آبی دارای اهمیت بسیاری برای اقتصاد قهوه جامائیکا است به حدی که خود قهوه ها باید پیش از برچسب خوردن با نام کوههای ،آبی توسط انجمن صنعت قهوه مورد بررسی قرار گرفته و گواهی شود یک کشاورز جامائیکایی معمولی بین ۱۷۰-۸۰ درخت قهوه دارد و میوههای قهوه را در

جعبه هایی برابر با ۶۰ پوند جمع آوری میکند تا به مرکز فراوری یا کارخانه بفروشد. یک جعبه ۶۰ پوندی از میوههای قهوه حدوداً ۱۲ پوند قهوه سبز قابل صادرات را به دست خواهد آورد.
مشخصات قهوه در جامائیکا
مناطق پرورش: Blue Mountains
زیرگونه های متداول Bourbon, Typica, Blue Mountain روشهای متداول فراوری Washed
دوره برداشت فوریه ژوئن
کنیا قاره آفریقا

کنیا دارای یکی از جالب ترین و پیچیده ترین تاریخچههای قهوه است. علیرغم هم مرز بودن با زادگاه اصلی قهوه یعنی اتیوپی کنیا یکی از آخرین مکانهایی بود که تحت کشت قهوه قرار گرفت، یعنی تقریباً ۳۰۰ سال پس از اینکه این گیاه اولین بار به قصد فروش کاشته شد. در واقع زیرگونه هایی که به کنیا آورده شدند پیش از اینکه دوباره به قاره افریقا برگردند تمام کره زمین را پیموده و در اقلیمهای مختلف جهشهایی پیدا کردند تا به محض انطباق با خاک غنی کنیا منجر به تولید با مشخصات فوق العاده ای شد که این کشور عرضه میکند اولین گیاهان قهوه توسط میسیونرها یا مبلغان اسکاتلندی و فرانسوی آورده شدند

مورد دوم شامل قهوه French Mission Bourbon بود که در تلاش جهت تأمین مالی فعالیتهای خود از راه کشاورزی از جزیره بوربون که اکنون رئونیون نامیده میشود به تانزانیا و کنیا منتقل شد. در همین زمان اسکاتلندیها گیاهانی را از Mocha وارد کردند که زیرگونه های مختلفی بودند و در کیفیت قهوه در کشور تا امروز نقش داشتند.
اکثر کنیایی ها ترجیح میدهند که در خانههای خود چای بنوشند و فرهنگ قهوه عمدتاً برای توریستها و در شهرهای بزرگ وجود دارد در کنیا قهوه از طریق دو سیستم بازاریابی اصلی به فروش میرسد از طریق مزایده در بازار مبادله قهوه نایروبی یا از طریق فروش مستقیم که اغلب پنجره ثانویه نامیده میشود

سیستم مزایده این گونه کار میکند که هر مالک یا شرکت تعاونی با یک عامل بازاریابی کار میکند که مسئولیت او آوردن قهوه به مزایده و فروختن آن به بالاترین پیشنهاد کننده است. عامل بازاریابی ۱٫۵ تا ۳ درصد بهای قهوه را به عنوان دستمزد برداشته و همچنین مالیات دولتی بر فروش قهوه بر آن اعمال می گردد عاملان بازاریابی نمونه هایی از قهوه را به پیشنهاد دهندگان مشتاق تقدیم میکنند و در سرتاسر سال مزایده ها در روز سه شنبه در نایروبی برپا میشود. قهوه هایی که قرار است در هر هفته مشخص به مزایده گذاشته
شوند و در کاتالوگی که از طریق بازار بورس قابل دسترس است چاپ میشوند. بسیاری از صادرکنندگان بر روی موجود در مزایده پیشنهاد گذاری کرده و آنها را به طور
قطعات
خصوصی به واردکنندگان و برشته کاران می فروشند.

COFFEE Produce of Kenya
ورود و معرفی پنجره “ثانویه راهی را به وجود آورد که در آن کشاورز و خریدار (مثلاً) یک برشته کار یا واردکننده میتوانند تقریباً به صورت مجزا از پیشنهاد گذاری در مزایده بر سر قیمت مذاکره کنند که معمولاً از طریق بحث و توافق بر سر قرارداد پیش از برداشت یا در طول برداشت است برخی از صادرکنندگان نیز به طور مستقیم قهوه را از عاملان بازاریابی مربوطه خود یا از کارخانه ها خریداری میکنند و بر اساس قیمتهای هفته گذشته درجات

خاص AA ABB، و غیره بر سر قیمت مذاکره میکنند اولین چیزی که در هنگام فکر کردن درباره قهوه کنیایی به ذهن خطور میکند اسیدیته آن است اما چیزی که اکثر افراد به دنبال آن هستند ترشی ای است که باعث جمع شدن دهان نشده یا پس مزه اسید سیتریک نداشته باشد به طور کلی افراد به دنبال فنجانهای پیچیده و تصفیه شدهای هستند که پس مزه انگور سیاه گریپ فروت گوجه فرنگی یا تمر هندی و میوههای گرمسیری مانند آناناس را داشته .باشد زیرگونههای مشهور SL ، یعنی SL۲۸ و SL۳۴ پرآب هستند در حالی که طعم فنجانی زیرگونه فرنچ میشن معمولاً کرمی تر و
سیتریکی است
جدا از زیرگونه های پرورش یافته در کشور و ارتفاعاتی در بازه ۱۴۰۰ تا ۲۰۰۰ متر بالاتر از سطح دریا فراوری خاصی که اکثر قهوههای کنیایی متحمل آن میشوند تا حدودی در مشخصات طعمی مخصوص آن دخیل است.

مشخصات قهوه در کنیا

Bungoma, Embu, Kiambu, Kirinyaga, Kisii, Machakos, Mt. 9 blis. Elgon, Murang’a, Nakuru, Nyeri, Taita Taveta, Thika, Tran-Nzoia
زیرگونه های متداول : SL28, SL34, French Mission Bourbon, Ruiru 11, Batian, K7
– روشهای متداول فراوری شسته شده به روش ،کنیایی روش شستشو با خیساندن

بیشتر یعنی ۱۳ تا ۷۲ ساعت
دوره برداشت آگوست ژانویه برداشت اول آوریل – جولای (برداشت (قوم)
نیکاراگوئه آمریکای مرکزی
نیکاراگوئه در دهه آخر ۱۸۰۰ میلادی تحت کشت قهوه قرار گرفت اما در اواسط قرن نوزدهم بود که این محصول خود را به عنوان یک صادرات مهم مستقر ساخت افزایش تقاضای جهانی به ویژه از آمریکای شمالی و کاهش عرضه از جزایر پاسیفیک اقیانوس آرام در توسعه پایدار بازار قهوه در اینجا نقش داشتند و اولین مزارع بزرگ حدوداً در این زمان در منطقه ماناگو آپدیدار شدند و به جینتپ ماتا،گالیا، جینونگا، و نووا سگوویا انتشار پیدا گردند. دولت نیکاراگوئه،  مهاجران اروپایی از ایتالیا و آلمان را به خرید زمین جهت گشت قهوه تشویق میکرد و تا توزیع مجدد ،اراضی قطعات کوچکی از زمین معمولاً کمتر از ۵ هکتار) را به وجود آورد در نتیجه بخش اعظم قهوه توسط زمین داران (مالکین) سفید پوستی کنترل شد که از نیروی کار محلی با دستمزدهای خیلی کمتر و شرایطی ضعیف بهره برداری میگردند در حالی که نیکاراگوئه به لحاظ تاریخی تحت کشت زیرگونههای دارای عملکرد خوب تیپیگا

بوربون کاتورا، ماراگوگیپ و سایر ارقام کلاسیک قرار گرفته است اما مناطقی با ارتفاع نسبتاً پایین (۹۰۰-۸۰۰ متر بالاتر از سطح دریا) دور بودن مزارع کوچک و درگیری با زنگ برگ قهوه در دهه اخیر به عنوان موانعی در مسیر رسیدن کشور به یک وضعیت آشکار با ارزش و تک خاستگاه باقی مانده اند
با این حال بزرگترین کشور آمریکای مرکزی نیکاراگوئه به توسعه اعتبار و شهرت خود به عنوان یک خاستگاه قهوه ادامه میدهد قهوه هنوز مهمترین محصول کشور بوده و دربردارنده بیش از ۱٫۲ میلیارد دلار درآمد از صادرات است و ۱۵ درصد نیروی کار کشور به
نوعی در بخش قهوه درگیر هستند.

مشخصات قهوه در نیکاراگوئه

مناطق پرورش: Jinotega, Matagala, Nueva Segovina
زیرگونه های متداول: Bourbon, Catuai, Catimor, Caturra, Maracaturra, Maragogype روشهای متداول فراوری شسته شده برخی از کشاورزان گاهی فرایندهای دیگری را
انتخاب میکنند
دوره برداشت اکتبر – مارس
پاناما آمریکای (مرکزی قهوه پاناما همراه با مهاجران اروپایی در قرن نوزدهم تقریباً ۵۰ سال پس از استقلال کشور از اسپانیا به این کشور رسید اما به عنوان یک محصول ،کشاورزی تا ۲۰ سال پیش جای پای محکمی برای خود درست نکرده بود مناطق پرورش قهوه متشکل از میکرو اقلیمهایی هستند که از نظر کیفیت خاک برای مثال در اینجا کمی خاک آتش فشانی نیز وجود دارد و ارتفاع از ۱۰۰۰ تا ۱۶۵۰ متر بالاتر از سطح دریا) متفاوت بوده و آب فراوان برای فراوری وجود دارد. خود این کشور مدتها برای مردم اروپا و آمریکای شمالی که در جستجوی زندگی ایده آل

فر یک کشور زیبا گرمسیری و نسبتاً پایدار آمریکای لاتین بودند جذاب بود و تقاضای بالا برای املاک و مستغلات قوانین ملی نسبتاً حفاظتی کار و دستمزد و تاثیر بالا از قسمت شمال جهانی همگی با هم همکاری کردند تا قهوه پاناما در بین گرانترین قهوه ها هم از نظر تولید و هم از نظر خرید قرار گیرد به علاوه در مقیاس تولید قهوه جهانی سهم پاناما بسیار کوچک است و طی چند سال گذشته عملکردها در حال کاهش بوده اند. با این حال مشخصات مطبوع و ملایم این قهوهها و حالت آجیلی شیرینی قابل دسترس همچنان طرفدارانی را به خود جذب میکند که جلوه ای از اسیدیته بالاتر از سایر مشخصات قهوه آمریکای مرکزی است.
از اوایل دهه ۲۰۰۰ کلمات پاناما و گیشا تقریباً مترادف یکدیگر بوده.اند این زیرگونه مجدداً در بوکوت در مزرعه مشهور هاسیندا لا اسمرالدا که متعلق به خانواده پترسون است تولید شد. در سال ۲۰۰۴ خانواده ،پترسون میوه های گیشا را در مزرعه خود انتخاب کرده و جداسازی کردند و آنها را در رقابت بهترین مزه “پاناما وارد کردند آنها به سرعت توجه کل جهان به قهوه های تخصصی را به دست آورده و به سرعت قیمت قهوه های گیشا مزرعه
اسمرالدا صعود کرده و در مزایده آنلاین خصوصی به ۱۴۰ دلار به ازای هر پوند رسید. موفقیت اعجاب برانگیز گیشای اسمرالدا طبیعتاً سایر تولید کنندگان را تشویق به ایزوله سازی (جداسازی زیرگونههای خود و حتی کاشت درختهای جدید گیشا در مزارعی که قبلاً تنها تحت کشت کاتورا و بوربون ،بودند .کرد گیشا همچنین از پاناما به سایر کشورهای تولید کننده انتشار یافت که در آنها کشاورزان در آرزوی کسب سرمایه به واسطه نام قهوه و مشخصات بی چون و چرای گل مانند ظریف و چای گونه هستند.